- өргекті
- сын. жерг. Биік, терең; ойлы, мәнді, маңызды. Мұстафин өрнекті сөздің ғана иесі болса, ө р г е к т і сөздің де иесі (Қаз. әдеб., 22. 06. 1990, 6).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.